Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν (Zygmunt Bauman) γεννήθηκε στο Πόζναν της Πολωνίας το 1925. Σε ηλικία 18 ετών κατετάγη στον Ελεύθερο Πολωνικό Στρατό και πολέμησε ενάντια στη ναζιστική κατοχή. Παρέμεινε στο στρατό και μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά τελικά αποστρατεύτηκε εξαιτίας της αντισημιτικής εκκαθάρισης. Ο Μπάουμαν ολοκλήρωσε μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στις κοινωνικές επιστήμες και το 1954 έγινε λέκτορας στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας. Από το 1968 ζούσε στην Αγγλία. Από το 1972 μέχρι το 1990 διετέλεσε καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Λιντς, ενώ έγινε και ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας. Η σκέψη του Μπάουμαν δέχτηκε επιρροές από σημαντικούς διανοούμενους του 19ου αιώνα, όπως ο Καρλ Μαρξ και ο Μαξ Βέμπερ, αλλά και του 20ού αιώνα, όπως ο Τεοντόρ Αντόρνο, ο Κορνήλιος Καστοριάδης και ο Εμανουέλ Λεβινάς. Ο Μπάουμαν πιστεύει ότι η κοινωνιολογία είναι υπόθεση ηθική: "Το να σκεφτόμαστε κοινωνιολογικά σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μας, κατανοούμε τις ελπίδες τους και τις επιθυμίες τους, τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους". Τιμήθηκε με τα βραβεία European Amalfi Prize for Sociology & Social Sciences (1990) και Adorno (1998).
Πηγή και εργογραφία μεταφρασμένη στα ελληνικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου